Semuc champey

Semuc Champey, ook wel een van de mooiste natuurgebieden in Guatemala, ligt op zo’n 12 uur met de bus reizen van Antigua en zo’n 10 uur van Flores. Het is dus een behoorlijke trip om hier te komen en menig reiziger stelt zich terecht de vraag of het de moeite waard is. Wij zijn beiden echte natuurliefhebbers en dus was daarmee voor ons de vraag snel beantwoord.

Semuc Champey ligt in de jungle van Alta Verapaz en is vooral bekend vanwege haar 300 meter lange kalkstenen brug, waar zich op natuurlijk wijze prachtige zwembaden hebben gevormd. Deze plek ligt ver van de bewoonde wereld en als je om je heen kijkt, zie je alleen maar bergen en groen. Wij verbleven drie nachten in Greengos hostel, dichtbij de entree van Semuc Champey.

Bezoek Semuc Champey & ‘el Mirador’

De eerste ochtend hebben we onze wandelschoenen aangetrokken en zijn we om 8 uur richting het park ‘Semuc Champey’ gegaan. Georganiseerde tours arriveren meestal rond 11 uur en voor die tijd heb je deze sprookjesachtige plek nog nagenoeg voor jezelf. We besluiten om meteen met het zwaarste te beginnen: een hike naar ‘el mirador’ ofwel het uitzichtpunt. Met nog spierpijn van de Acetanango hike klimmen we omhoog. Het is hier behoorlijk vochtig en na enkele minuten druipen de zweetdruppels van ons voorhoofd af. Na een klim van drie kwartier staan we bij ‘El Mirador’ en kijken we onze ogen uit. Het uitzicht over de turquoise kalkbaden middenin de jungle in fenomenaal. Na een kwartier genieten, zetten we onze tocht verder en maken we de klim naar beneden. Het heeft geregend en dus is het pad behoorlijk glad. De klim naar beneden kost ons om die reden nagenoeg evenveel tijd als de klim omhoog. Beneden aangekomen kunnen we de kalkbaden van dichtbij zien en er zelfs doorheen lopen. Je kan hier ook zwemmen en springen in de kalkbaden maar we zijn gewaarschuwd. Op verschillende blogs en forums schrijven mensen dat ze behoorlijk ziek geworden zijn van dit water. We zijn net hersteld van onze vorige buikgriep dus we besluiten om geen risico’s te nemen. Helaas word ik aangevallen door tropische muggen en begin onrustig te worden. Na deze tour keren we terug richting het hostel en oefenen we onze massage cursus op elkaar.

Griezelen in de KanBa grot

De tweede dag staan een bezoek aan de Kanba grot en tubing op de rivier op de planning. Na het lezen van verschillende ervaringen van andere bezoekers slaat bij mij de twijfel toe over het bezoeken van de KanBa grot. Sommige mensen omschrijven het als een haast traumatische ervaring die alles behalve veilig is. Luc weet me te overtuigen om toch mee te gaan en ik gooi mijn angst overboord. We zijn met een kleine groep mensen vanuit het hostel en samen gaan we dit avontuur aan. Nadat ik bij iedereen poolshoogte heb genomen over hoe spannend dit wel niet is, durf ik beetje bij beetje los te laten. We lopen samen richting de ingang van de KanBa grot. De bedoeling is dat we in onze zwemkleren en waterschoenen de grot ingaan. We krijgen een gezichtstekening en brandende kaars in onze handen en gaan van start. We lopen het koude water en de donkere grot in. Wat we hier in de komende 1,5 uur doen en zien, geloof je alleen als je erbij bent geweest. De grot is pikkedonker. De smeulende kaars is het enige dat licht geeft en op sommige plekken is het water zo diep dat je moet zwemmen. Ook klimmen we (met onze kaars!) onder een waterval omhoog en krijgen we de mogelijkheid om in het donker in een poel te springen. Luc was (uiteraard) de eerste die sprong en ik sloeg dit over. Deze hele ervaring was onwijs gaaf en voldoende veilig, zolang je de tijd neemt om door de grot te bewegen en niet over je eigen grenzen gaat.

Rope swing

Nog nagenietend van de adrenaline kick van ons grotbezoek, stond de volgende activiteit alweer op de planning: de rope swing. Een schommel die je vanaf de kant meeneemt en je de rivier inslingert. Je raadt het al: Luc was de eerste en ik sloeg dit over. Waarom? Als je deze ‘sprong’ waagt moet je zonder twijfel gaan. Laat je niet los, dan wordt je terug geslingerd en is de kans groot dat je tegen twee houten palen aan klapt met alle gevolgen van dien. De sprong vanaf de schommel is zo’n 6 meter hoog. Mijzelf kennend weet ik dat ik nog wel eens twijfel met dit soort hoogtes. Veiligheid gaat boven alles en bovendien geniet ik misschien net zoveel van Luc’s sprong als Luc zelf.

Waterval sprong

Voor de echte dare devils hebben we ook een stop gemaakt bij de waterval. Na klimmen, zwemmen en opnieuw klimmen kwam je terecht op een hoogtepunt van zo’n 15 meter. Hier waag je de sprong in het diepe water. Luc stond op de eerste rij en sprong zonder enige twijfel. Ik keek (ietwat zenuwachtig) mee vanaf de zijkant en was enorm trots op hem na afloop. Niks is bovendien zo leuk om Luc met een mega smile uit het water te zien komen.

Tubing op de rivier door de jungle

Met een band in de hand klimmen we samen omhoog richting het startpunt van de tube. Tubing betekent met een band over een rivier stromen. Waar sommige rivieren een rustige stroming hebben, had deze rivier een sterkere stroming. Het beste is als je op het midden van de rivier blijft. Deze boodschap had ik goed begrepen en dus ging ik in één keer goed (in tegenstelling tot de rest van de groep). Ik ging dus veel te snel en had geen idee waar het eindpunt was. Uiteindelijk ben ik dan ook uit de band gesprongen en na de zijkant gezwommen om de groep op te wachten.

Semuc Champey was absoluut de moeite waard en een toevoeging om het veelzijdige Guatemala te ontdekken.