Palenque

Een week later, schrijf ik deze blog vanaf het strand in Puerto Escondido. Met mooie herinneringen kijken we terug op Palenque, een stad in de jungle. Na iets meer dan twee weken ruilde we de provincie Yucatan in voor Chiapas en kwamen daarmee ook in een heel ander gebied terecht. Minder toeristisch en meer groen. We voelden ons meteen thuis. Het reizen en onderweg zijn begint ons wel op te breken en Kitty is nog steeds herstellende van haar voedselinfectie. We besluiten daarom ook om op tijd richting bed te gaan en een goede nachtrust te pakken. 

Jungle tour

De volgende dag gaan we vroeg uit de veren om wild life te spotten in de jungle van Palenque. Onder begeleiding van een gids wanen we ons een weg door het groen en komen we prachtige bomen en vogels tegen. Luc kan hier helemaal zijn hart ophalen en fotografeert alsof zijn leven ervan afhangt. We komen een termietenheuvel tegen, waar we met onze vinger enkele termieten van af peuzelen om deze vervolgens culinair in onze mond te laten verdwijnen. Een beetje peperig van smaak en verder schijnt het vol met proteïnen te zitten. Baat het niet, schaadt het niet en de opkikker kunnen we gebruiken. Verder komen we, hoog in de bomen, howler monkeys ofwel brulapen tegen. Ze doen hun naam eer aan en maken meer geluid dan dat je ze daadwerkelijk ziet. Helemaal chique is dat we de wilde toekan en gekraagde trogon tegenkwamen.

Rescue ‘Aluxes Ecopark’

Op de terugweg van de jungle naar Palenque nemen we onze gebruikelijke collectivo en laten we ons droppen bij Alexus Ecopark. De opvang herbergt vele soorten dieren die inheems zijn in Zuid-Amerika, waaronder jaguars, ocelots, papegaaien en verschillende soorten apen. Veel van de dieren zijn afkomstig van stropersringen en illegale dierenhandel. De missie van deze opvang is om de dieren weer vrij te kunnen laten. We hebben onze ogen hier echt uitgekeken en het was genieten om deze prachtige dieren te mogen zien.

Palenque ruins

De tweede ochtend staan we wederom vroeg op en brengen een bezoek aan de bekende Palenque ruins. Net zoals in de oude Maya steden ‘Chichen Itza’, ‘Uxmal’ en ‘Edzna’ is ook hier een tempel gelegen met allerlei bijgebouwen. Toch bekruipt je meteen een heel ander gevoel bij het aanzicht en met het verhaal van de gids wordt duidelijk dat de Maya’s die hier geleefd hebben, niet alleen in een andere tijdsperiode hebben geleefd (Deze stad is gesticht rondom 100 V.Chr.) maar ook op een hele andere wijze samenleefden. Tussen 500 en 900 N.Chr. was B’akaal een belangrijk centrum van de Maya beschaving. In die tijd ging B’akaal ook meerdere verbanden aan met Tikal. Samen streden ze tegen de expansie-drift van Calakmul, ook wel het Koninkrijk van de Slang genoemd.

Opvallend vonden wij dat de wijze waarop ze in deze periode leefde veel overeenkomt met de manier waarop Egyptenaren geleefd hebben in de tijd van de farao’s terwijl beiden werelden op dat moment nog niet van elkaars bestaan afwisten. We hadden hier trouwens een erg goede gids en dat blijft toch een belangrijk element in deze beleving. Daarna zijn we nog een keer de jungle in geweest met een gids. Daar krijgen we geen genoeg van: het groen, de fauna en de flora.

Watervallen Misol-Ha en Agua Azul

De tweede dag in Palenque was een lange dag. Na een bezoek aan de Palenque ruins en de jungle zet onze tocht zich voort richting de watervallen ‘Misol-Ha’ en ‘Agua Azul’. Misol ha is prachtig en het lijkt wel een scene van een jungle film als we aankomen. Er is een hoge waterval (van 35 meter) waar je onderdoor kan klimmen en kan zwemmen. Nat worden is wel gegarandeerd dus let op de spullen die je meeneemt tijdens deze wandeling. Er was ook nog een mogelijkheid om de grotten achter de waterval in te lopen maar daarvoor moest je het water en het donker in en hier waren we niet op uitgerust. 

Door naar de watervallen Agua Azul. We komen aan bij een prachtig nationaal park, hoog in de bergen, met nog mooiere watervallen. We zoeken zelfs de koelte even op en gaan het water in. Met uitzicht op de lager gelegen meren en watervallen is dit een echte traktatie. Hierna besluiten we nog een stukje door te lopen en blijkbaar zijn we door een pad gelopen waar we absoluut niet mochten komen. Eerlijkheidshalve was er meteen een wantrouwend onderbuikgevoel maar het avontuur lonkte. Na 10 minuten door het bos gewandeld te hebben zonder mensen te zien, besloten we omkeer te maken. Net op dat moment kwam er in paniek politie op ons af. Dit gebied hoorde niet meer bij het nationaal park en hier, hoog in de bergen, zit het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger*. Dit avontuur had dus anders kunnen aflopen. Lesson learned: luisteren naar onderbuikgevoel. Richting het donker reden we terug en ook dit was een belevenis op zich. Naarmate het donker wordt, vertrekken alle busjes die nog bij het nationaal park zijn, achter elkaar aan geëscorteerd door verschillende politiewagens. Dit maakte wel een behoorlijke indruk op ons. Moe en voldaan gingen we terug richting Palenque om daar de nachtbus naar San Cristobal te nemen.

Nachtbus San Cristobal

San Cristobal ligt, mits je door de bergen reist, op 200 km en drie uur rijden van Palenque maar gezien het gevaar in de bergen en het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger wordt het niet aangeraden om de tocht daar doorheen te maken. We nemen dus een nachtbus die volledig omrijdt en er 11 uur over doet om in San Cristobal aan te komen. Een pittige rit maar veiligheid staat bij ons voorop. 

*Het Zapatistisch Nationaal Bevrijdingsleger is een deels gewapende revolutionaire beweging uit Chiapas (een van de armste delen van Mexico). Sinds 1994 heeft dit bevrijdsingsleger het gezag over een deel van de Lacandónjungle. De Zapastisten zijn antikapitalistisch en streven naar autonomie van de indiaanse bevolking en verzetten zich tegen neoliberaleglobalisering. Ze passen in de traditie van de guerrillabewegingen maar onderscheiden zich ook doordat ze tijdens hun opstand in 1994 veel gebruik maakten van communicatie en minder van geweld.