Ongeduld

Het moet gebeuren zodra ik iets in mijn hoofd haal. Mijn ongeduld is dan koploper in hoe ik mij laat navigeren. Het gaat niet snel genoeg, ik ben bang dat ik iets mis en ik raak geïrriteerd door andere mensen. In mijn ogen mijn minst mooie eigenschap en iets waar ik tevergeefs aan blijf werken. 

Een reis maken van zes maanden zal me wel de tijd geven om met mijn (on)geduld te leren omgaan, zo was de gedachte. Maar tijd is niet de basis om te leren geduldig te zijn. Daar kom ik zo nu en dan achter. Het ongeduld zit in mij en het afleren blijkt niet altijd even succesvol te zijn.

Wat kan ik dan wel doen om met mijn ongeduld om te gaan? Ik leer steeds meer dat het gaat om een stukje tijd nemen en geven. Zowel aan mijzelf als de mensen om me heen. Dat is de les die ik leer en die me nog vaak niet goed af gaat. Het gaat over het ‘hier en nu’ en niet over ‘straks’ of ‘morgen’ of ‘de volgende keer’.

Schrijven, yoga, sporten en een goed gesprek helpen mij hierbij en zijn middelen om meer met mijn ongeduld om te leren gaan. Leren met (on)geduld omgaan: een beproeving van het leven.